Ontdek wat er in de bibliotheek van het Vaticaan zit | Bibliotheek van de Heilige Stoel

• Opgericht in: 1475
  
• Stichter: Paus Nicolaas V
  
• Locatie: De binnenplaats van het Slot Belvedere, gelegen in het Vaticaan, dient als ingang voor de Vaticaanse Bibliotheek.
  
• Afdelingen: Afdeling Handschriften, Afdeling Gedrukte Boeken, Afdeling Numismatica
  
• Collecties: Handschriften, Archiefcollecties, Gedrukte Boeken, Grafisch Materiaal, Numismatische Collecties en Kunstvoorwerpen.

• Bijna 2.000.000 gedrukte volumes en series, waaronder meer dan 8.000 incunabelen, worden bewaard in de Vaticaanse Bibliotheek.
  
• Tussen 1927 en 1939 hielpen de Library of Congress en de Carnegie Endowment for International Peace bij de modernisering van het boekcatalogussysteem van de Vaticaanse Bibliotheek.
  
• De Vaticaanse bibliotheek heeft 75.000 manuscripten in het Latijn, Grieks, Arabisch, Hebreeuws, Perzisch, Ethiopisch en Syrisch die teruggaan tot de 2e eeuw.
  
• Elk jaar worden er ongeveer 6.000 nieuwe boeken aan de bibliotheek toegevoegd. Slechts ongeveer een kwart wordt gekocht en de rest is een cadeau.

De Vaticaanse Bibliotheek heeft een ongelooflijke collectie manuscripten. Enkele van de manuscripten in de bibliotheek zijn Carte d'Abbadie, Boncompagni Ludovisi, Libri minuscoli, Papiri Vaticani copti, Raccolta Rospigliosi, Vaticani musicali en meer dan 100 andere.

De archiefcollectie in de bibliotheek van het Vaticaan is net zo indrukwekkend. De collectie omvat Archivio Barberini, Archivio Barberini Colonna di Sciarra, Autografi e Documenti Patetta, Computisteria Ottoboni, Pergamene Patetta, S. Maria in Cosmedin en nog veel meer.

De Vaticaanse Bibliotheek herbergt meer dan 1.600.000 gedrukte boeken, waarvan het merendeel oud en zeldzaam is, waaronder meer dan 8.600 incunabelen, tienduizenden zestiende-eeuwse edities en zeventiende-eeuwse edities, met name in de collecties Barberini en Chigi.

De Grafische collectie in de Vaticaanse Bibliotheek herbergt een aantal adembenemende kunstwerken, waaronder Fondo Stampe, Fondo Stampe Geografiche, Raccolta fotografica, Fondo Bianchi Barriviera en meer. De Ashby Collectie en de Gismondi Collectie zijn twee autonome gesloten collecties van een bepaalde grootte die deel uitmaken van de Graphics collectie.

Munten, medailles, plaquettes, stempels, inscripties, gebeeldhouwde stenen, zwavel- en gipsafgietsels en andere materialen worden bewaard in het Numismatisch Kabinet of Medagliere van de Vaticaanse Bibliotheek. Romeinse munten uit de Republikeinse periode, munten uit de steden en dominions van Italië, medailles uit andere landen daterend uit de Renaissance tot nu, en meer worden hier ook bewaard.

In de bibliotheek van het Vaticaan staan honderden kunstvoorwerpen die niet uit boeken bestaan als ornamenten tentoongesteld, naast de vele kostbaarheden die er zijn ondergebracht. Deze stukken - kunstwerken, sculpturen, meubels en andere voorwerpen - zijn gecatalogiseerd als Library Art objecten. De kunstobjecten zijn gecategoriseerd en samen met foto's opgenomen in de algemene catalogus en in de catalogus van Grafische materialen en Kunstobjecten.

De Vaticaanse Bibliotheek is ook de thuisbasis van een aantal speciale projecten. Deze omvatten IIIF Thematische Trajecten, RICI - Boeken en bibliotheken van religieuze ordes in Italië aan het eind van de zestiende eeuw, Het Polonsky-project, Reizen met Dante en Het Alamire-project.

De Vatican Film Library in St. Louis, Missouri, is de enige bewaarplaats van microfilms van de Biblioteca Apostolica Vaticana, de Vaticaanse Bibliotheek. Je kunt het vinden in de Pius XII Library op de campus van de Saint Louis University. Lowrie J. Daly ontwierp de bibliotheek, die werd gefinancierd door de Knights of Columbus. Het doel was om de toegankelijkheid van het Vaticaan en andere materialen voor Noord-Amerikaanse academici te vergroten.

In de vroege helft van de dertiende eeuw werden de eerste bibliotheek en het archief van de pausen om nog onbekende redenen verspreid. Na de dood van Bonifatius VIII werden de nieuwe collecties die de pausen van die eeuw verzamelden, overgebracht naar Perugia, Assisi en uiteindelijk Avignon. De pausen die na 1415 naar Rome terugkeerden, probeerden op verschillende momenten het verloren bibliotheekerfgoed terug te winnen; wat aan het begin van de 17e eeuw in Avignon achterbleef, belandde in de collectie van de familie Borghese, die Leo XIII in 1891 kocht.

Het begin van de moderne geschiedenis van de Vaticaanse Bibliotheek gaat terug tot het midden van de 14e eeuw. Nicolaas V was degene die besloot dat geleerden de Latijnse, Griekse en Hebreeuwse teksten moesten kunnen lezen en bestuderen. Met de aanstelling van een bibliothecaris, Bartolomeo Platina, en de benodigde financiële hulp, hervatte Sixtus IV de missie van Nicolaas V, rondde deze af en voerde deze uit. De nieuwe instelling werd gehuisvest op de begane grond van een gebouw dat Nicolaas V al had gerenoveerd. Van een totaal van 2.527 manuscripten in 1475 naar een totaal van 3.498 in 1481 bleef de collectie groeien.

De bibliotheek bleef groeien in de 16e eeuw, vooral onder Leo X, met methodisch onderzoek en aankopen van manuscripten en gedrukte werken. In de loop van de 17e eeuw werden complete vorstelijke of privébibliotheken in de collectie opgenomen. Veel hiervan zijn omgezet in unieke, gesloten compilaties van manuscripten en gedrukte boeken, anders dan de open collecties die in de bibliotheek zelf begonnen. In de 18e eeuw werden afdelingen voor antiquarische en creatieve collecties in de bibliotheek van het Vaticaan opgericht en geleidelijk uitgebreid.

Toen Rome in 1809 werd geannexeerd door het Franse Rijk, werd de Vaticaanse Bibliotheek een Nationale Bibliotheek en werden de bezittingen van religieuze ordes toegevoegd. Onder Leo XIII werd de bibliotheek opengesteld voor een groter publiek van academici en historici en in 1892 werd de moderne Leeszaal voor Gedrukte Boeken opgericht. Toen de komst van auto's de oude stallen in de Cortile del Belvedere in 1927 overbodig maakte, besloot Paus Pius XI om ze om te bouwen tot stapels voor de gedrukte boeken van de bibliotheek. Tussen 1982 en 1984 werden er nieuwe stapels met manuscripten gemaakt onder de binnenplaats van de Vaticaanse Bibliotheek, dankzij financiering van de Duitse Bisschoppelijke Conferentie.

Meer dan honderd collecties vormen de afdeling Handschriften. Deze zijn zeer verschillend, niet in de laatste plaats qua omvang, variërend van de Vaticani latini, met 15.371 genummerde objecten, tot collecties die volledig uit één enkel voorwerp bestaan. De bibliotheek van het Vaticaan staat bekend als een bibliotheek der bibliotheken vanwege de verscheidenheid aan manuscriptcollecties en hun herkomst. De bibliotheek valt niet alleen op door de voortdurende inspanningen van de pausen, maar ook door de toevoeging van hele bibliotheken die dienen als weerspiegeling van andere tijdperken, werelden en beschavingen.

De bibliotheek van het Vaticaan heeft geen aparte afdeling gemaakt voor collecties die meer geschikt of zelfs uitsluitend archivalisch zijn, met de bedoeling om documentair materiaal te scheiden van manuscripten die tot dezelfde collecties behoren. Het waren eerder bibliografische en operationele overwegingen die de bibliotheek ertoe brachten om tegen het einde van de jaren 1970 de Archiefsectie op te richten. Vandaag de dag is deze afdeling het permanente thuis van de grote archieven die in verschillende periodes en voor verschillende doeleinden naar de bibliotheek zijn gekomen.

Het doel van deze afdeling is om ervoor te zorgen dat de leeszalen en de magazijnen voor manuscripten soepel draaien. Daarnaast informeert het personeel de Regisseur van Manuscriptrestauratie over manuscripten die gerestaureerd moeten worden en houdt het toezicht op goedkeuringsaanvragen voor duplicaten. Hun taak bestaat ook uit het begroeten en assisteren van scholieren, en het wijzen op de belangrijkste hulpmiddelen voor onderzoekswerk. Ze helpen bij het indienen van digitale manuscriptaanvragen en bieden digitale toegang tot manuscripten.

Zeldzame boeken, hedendaagse boeken, tijdschriften, digitale bronnen en andere niet-boekenbronnen worden allemaal behandeld door de afdeling Accessies. Deze afdeling is in de eerste plaats verantwoordelijk voor de administratieve aspecten van de integratie van publicaties in het bezit van de Vaticaanse Bibliotheek. De routineactiviteiten zijn meestal gericht op aankopen, maar gaan ook over materiaal dat binnenkomt via bijdragen of uitwisselingsprogramma's.

Hoewel er al een eeuw lang werd gehoopt op een uniforme catalogus voor gedrukt materiaal, werd er in de jaren 1920 eindelijk een systematische catalogus georganiseerd. De huidige algemene catalogus van de gedrukte boeken van de Vaticaanse Bibliotheek werd opgesteld in 1928; daarvoor hadden de verschillende collecties hun eigen catalogi, opgesteld in het kader van elke collectie en volgens verschillende criteria. De catalogiseringsnormen van de Vaticaanse Bibliotheek werden voor het eerst gepubliceerd in 1931 en de derde en laatste editie werd uitgegeven in 1949.

De Sala Leonina, met ongeveer 56.000 boeken en 104 stoelen, en de Sala Leonina Minore, met ongeveer 15.000 boeken, zijn de belangrijkste leeszalen voor gedrukte werken in de Vaticaanse Bibliotheek. De periodieke leeszaal, die in 2002 officieel voor het publiek werd geopend, heeft 32 zitplaatsen en biedt gemakkelijk toegang tot 949 wetenschappelijke tijdschriften. Een andere leesruimte, de Salone Sistino, werd geopend in oktober 2017, met ongeveer 28.000 boeken en 24 zitplaatsen.

De afdeling Zeldzame Boeken heeft drie doelen: onderzoekers originele bronnen voor onderzoek bieden, doorgaan met het gespecialiseerd categoriseren van oude boeken van voor 1800 en de collecties oude en waardevolle boeken van de Vaticaanse Bibliotheek uitbreiden. Het eerste tastbare doel van deze afdeling is het invoeren van de gepubliceerde catalogus van incunabelen in de OPAC. Het is de bedoeling om in de tweede fase een meer gedetailleerde catalogus van de incunabelen samen te stellen, die ook online toegankelijk zal worden gemaakt.

Het Prentenkabinet van de Vaticaanse Bibliotheek is een belangrijke artistieke opslagplaats van gravures en ongebonden prenten die niet in boeken zijn gebonden of door geschreven woorden worden ondersteund. Er wordt ook een groot aantal tekeningen bewaard die in de loop der tijd deel hebben uitgemaakt van de collecties van de Vaticaanse Bibliotheek en die werden opgenomen in de gravurescollectie op basis van de gelijkenis van de vereiste conserveringspraktijken. In dit deel zijn veel foto's en chalcografische en xylografische platen opgenomen.